If not us…who?

Nog helemaal in de sfeer van Aloha en het hartsgedragen bewustzijn ben ik. Wat deze dagen weer zo fysiek is aangeraakt en doorvoeld in de Lomi Lomi retreat van Ricardo Balkhoven waar ik assisteerde. En dan komt de video boodschap van Lars Muhl langs vanmorgen. En ben ik geraakt. De boodschap komt diep binnen.

Het doet me denken aan mijn kindertijd en mijn proces van bewustzijn.
Ik ben gereformeerd opgegroeid en hield veel van zingen. Een van mijn favoriete liedjes als kleuter al was het liedje, waarin ik zong over mijn blije hart omdat Jezus een vriend van me was. Later, toen ik bewust besloot geen lid meer te willen zijn van een kerk gebaseerd op dogmatische beginselen, heb ik mijn moeder verzekerd dat daarmee Jezus en hoe hij het heeft voorgedaan, niet uit mijn leven verdween. Wat waar was. En is. Zijn leven, zijn boodschap, bleef me inspireren.
En nog veel later werd ik me bewust dat dat, wat Jezus voor mij betekent, ging over het Christus Bewustzijn. De alles omvattende liefdesenergie. De multi dimensionale intelligentie waaruit alles en iedereen is ontstaan en weer naar terug zal keren. Vonken van god die we zijn. Kinderen van god. Om op de planeer Aarde ervaringen op te doen die de bron weer voeden. Door dit te negeren maken we er de puinhoop van die we nu op Aarde zien. Het uitputten van onze planeet en al het leven. De roofbouw die we plegen op alles en ook op onszelf. Het doorgeslagen patriarchaat wat zijn laatste tijd heeft gehad.

Het diepe besef dat het anders kan is altijd de inspiratie in mijn leven geweest.
Lange tijd onbewust. Maar in mijn dagelijks leven, mijn werk, mijn strijd als een Jeanne d’Arc, voor gelijkheid, voor vrijheid, voor rechtvaardigheid, voor vrede op deze planeet, altijd aanwezig. En steeds bewuster. Steeds bewuster ben ik me van mijn multidimensionale zijn in een menselijke jas. Zie ik de disbalans op aarde, waarin we weer meer balans mogen komen tussen het feminiene en masculiene. Bewuster ben ik me dat dit niet in strijd bestreden hoeft te worden. Maar dat het gaat om zijn. Te zijn die ik in wezen ben. Zoals jij ook.
Om daar te komen is de weg naar binnen essentieel. Verantwoordelijkheid te nemen voor het licht in je. Om dat steeds helderder naar buiten te laten schijnen en de wereld buiten je samen valt met die van binnen.
Mijn bijdrage daaraan is via het aanraken in de brede zin van het woord. Mezelf laten aanraken door het leven. En dat laten ervaren bij de ander, bij jou.. Daar word ik heel blij van. Zielsgelukkig. Dat doe ik heel graag. Via een opstelling, via een aanraaksessie. Of via een ont-moeting van mens tot mens…van hart tot hart…van ziel tot ziel. Zo weef ik mee aan het web van licht in en rondom de Aarde. Gelukkig niet alleen. Het is weg waarin ik steeds meer mensen ontmoet, zoals afgelopen dagen, die dit ook doen. Zo creëren we de hemel op aarde.

Want als wij het niet zijn…wie dan wel? Als we dit nu niet doen…wanneer dan wel?

https://www.youtube.com/watch?v=I83BkqPNvoM